علل تحقیر سرخها در ورزشگاه خانگی ؛ ورزشی نویس مشهور بررسی می کند
تاریخ انتشار: ۳ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۴۸۶۴۰۲
خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام :
دو بازی بزرگ در لیگ برتر انگلستان و لا لیگا حکم به برتری مهمان ها داد . تیم فوتبال رئال مادرید در بعد از ظهری که چندان شباهتی به رئال مادرید فصول گذشته نداشت توانست با برتری ۲ بر ۱ حریف سنتی اش بارسلونا را در نیوکمپ ببرد و با یک فاصله زمانی در شهر منچستر یونایتد و ورزشگاه اولدترافورد این مردان یورگن کلوپ بودند که توانستند دشمنان دیرینه خود یعنی منچستر یونایتد را با برتری ۵ بر ۰ ببرند .
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در نگاه اول بازی بارسلونا و رئال مادرید تفاوت دو تیمی بود که از بعد روحیه و کیفیت بازیکن و تجربه مردان در ترکیب دو تیم بسیار با هم فرق داشتند اما آن چیزی که مهم ترین دلیل باخت بارسلونا در برابر رئال مادرید بود عدم استفاده از نیروهایی با کیفیت برتر و یا به عبارتی عدم حضور ترکیب ایده آل بود .
رونالد کومان در بازی که برای او حکم مرگ و زندگی را داشت از بازیکن با تجربه ای چون کوتینیو و آگوئرو دیر استفاده کرد و اتفاق عجیب تر حضور یک مدافع کند و با در صد اشتباه بالا به نام مینگوئزا در ترکیب اولیه بود و شاهد بودیم که بارسلونا در نیمه اول یک بار از ناحیه او صدمه دید و جای خالیش در ضد حمله باعث شد که آلابا پیشتاخته به گل برسد .در نیمه دوم شاهد خود کشی دیگری از سوی کومان بودیم و او با بیرون کشیدن فاتی وآوردن لوک دیونگ نشان داد که تا چه اندازه نا آگاه به سربازانی است که در ارتش خود دارد
اتفاقی مشابه در اولدترافورد نیز رخ داد . قبلا در یادداشتی متذکر شده بودم که سولسشایر همچنان در رویای داشتن یک ذخیره طلایی است و برای تحقق این رویا حاضر است که ترکیب اصلی تیمش بدون ستارگان بزرگ و کار آمد وارد زمین شوند .منچستر یونایتد چون بازی در برابر آتلانتا در لیگ قهرمانان اروپا سانچو و کاوانی و پوگبا را روی نیمکت نشانده بود ووقتی که تیم ۴ گل خورد پوگبا عصبی را به میدان فراخواند تا او براحتی از زمین بازی اخراج شود . حضور کاوانی هم در منچستر یونایتد با یک یار کمتر دردی را دوا نمی کرد سولسشایر چون همتای هلندی اش در بارسلونا سربازان و سرداران مفیدش را به نبردهای بزرگ فرا نمی خواند ویا این که زمانی به یاد آنها یم افتد که کار بسیار سخت می شود .
منچستر یونایتد و بارسلونا بازندگان بزرگ نبردهای حیثیتی شدند زیرا در مقابلشان علاوه بر تیمی با کیفیت بالای بازیکنان به نسبت تیمشان بود بلکه کیفیت تفکر و استراتژی و بی گمان تجربه رهبرانی چون کلوپ و آنجلوتی بر رهبران آنها می چربید .
اختصاصی خبرگزاری پارس فوتبال ؛ دکتر تورج عاطف
منبع: پارس فوتبال
کلیدواژه: رئال مادرید بارسلونا اولدترافورد اولدترافورد بارسلونا رئال مادرید لیورپول منچستر یونایتد رئال مادرید
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت parsfootball.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس فوتبال» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۴۸۶۴۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
توهین در آزادی، فرصتی دوباره برای احیای حقوق زنان در ورزشگاهها
توهین یک مرد به خانمهای حاضر در ورزشگاه آزادی، فرصت اعتراض دوبارهای به مخالفان حضور زنان در استادیومها داده است.
به گزارش خبرورزشی، حواشی دیدار پرسپولیس و سپاهان کماکان ادامه دارد و بیش از همه حول توهینهای مردی میگذرد که سخنان او هیچ خریداری نداشت.
اما اگر از حکم کمیته انضباطی (ممنوعیت ۱۰ ساله برای ورود به ورزشگاهها) و اینکه چهقدر قابلیت اجرایی دارد بگذریم، موضوع از ابعاد دیگری نیز قابل بررسی است:
اول اینکه چرا صحبتهای یک تماشاگر پای دیگر تماشاگران و حاضران نوشته میشود؛ مگر در برخورد با راننده متخلف باید شرایط را برای دیگر رانندگان تنگ کرد یا جُرمِ ورزشکار خاطی را همه ورزشکاران گردن میگیرند که حالا برای این خطا و بیحرمتی، عدهای دوره افتادهاند که مسئله را با محوریت هوادار و تماشاگر و کلیت فوتبال بررسی کنند؟
دوم آنکه مگر حرمت و کرامت انسانی محدود به زنان است که بسیاری برای پیشبرد اهداف و دغدغههای خود، جایگاه زن را بهانه کردهاند و بهطور هماهنگ مسئله را از این زاویه بررسی میکنند؟ مگر توهین وابسته به جنس و نقش توهیندیده است که عدهای به اسم حمایت از زن و حراست از جایگاه او، جلو افتادهاند و تازه برای همین بهانه هم به فکر حذف زنان از استادیوم هستند؟ یعنی اگر بیحرمتیِ مشابهی بهجای زن، به گروه عظیم دیگری مثلن قشر کارگر اتفاق افتاده بود، دلواپسان ابتدا غم نان کارگر را به سینه میزدند و در مرحله چارهجویی، حذف کارگران از استادیوم را تجویز میکردند؟ هرچهقدر واکاوی اتفاق پیشآمده با محوریت «توهیندیده» عجیب است، جستوجوی راهحل در همین سمت ماجرا عجیبتر و چه بسا خندهدار به نظر میرسد! من خطا کنم و تو مجازات شوی در کدام عدالتخانهای تعریف شده؟
سوم و مهمترین، بررسی موضوع در بعد کلان و از زاویه فرهنگی و اجتماعی است؛ اینکه چرا مردی چنین افکار و ادبیاتی دارد، جدای آنکه از مسئولیت او در این بیحرمتی ذرهای نمیکاهد، برگرفته از فرهنگ مردسالار و زنستیزی است که متاسفانه کماکان در جامعه وجود دارد. البته که ارتقای فرهنگی در مسئله برابری زن و مرد، نه آسان است، نه در کوتاهمدت قابل انجام و نه موضوع این نوشتار، اما نقش ورزش، فوتبال و استادیومها در همین فقره قابل بررسی است؛ وقتی مردان در استادیوم سهم بیشتری دارند، جایگاه بهتری دارند و نزدیکتر مینشنیند، بدون حسابوکتابِ خاصی مشمول شرایط بهتری شدهاند که در ادامه همان تفکر جنس دوم(!) است.
هرچهقدر بدبینیمان نسبت به بهانه تازهمتولدشدهای به نام «مشکلات زیرساخت» را کاهش دهیم، باز هم میتوان در همین شرایط تفکیکِ جایگاه زنان، وضعیت برابر و بهتری برای آنان بهوجود آورد. اگر خانوادهها نمیتوانند کنار یکدیگر تماشاگر مسابقه موردعلاقهشان باشند، میتوان لااقل سهم یکسانی برای زن و مرد در نظر گرفت. اینکه از یک ورزشگاه مثلن ۵۰هزار نفری، ۴۸هزار بلیت را به مردان تخصیص دهیم و فقط ۲هزار بلیت برای خانمها آزاد کنیم و ایشان را در بدترین سکوها بنشانیم، جز اینکه ادعا کنیم مجوز حضور زنان را صادر کردهایم چه حاصلی داشته است؟
یادآور میشود استقبال پرتعدادتر مردان برای تماشای فوتبال حق بیشتری برای آنان ایجاد نمیکند. در وضعیت تفکیکشده فعلی، تصمیمگیرندگان باید با شمالی و جنوبی (یا شرقی و غربی) کردن استادیوم و ورودیها، مساوات را برای زنان در فرصت و حق انتخاب فراهم کنند تا هم برای تهیه بلیت با مشکلات عدیده کنونی مواجه نباشند و هم همانند مردان امکان انتخاب بلیت با توجه به جایگاه و فاصله از زمین داشته باشند.
و در پایان؛ این تاکیدِ یادداشت روزنامه کیهان که شرایط ورزشگاهها به گونهای است که بسیاری از خانوادهها نه خود به ورزشگاه میروند و نه اجازه حضور فرزندانشان را میدهند، نکته دقیقی است که چارهاش نه در حذف زنان یا گوشهنشینیِ آنها، که اقدام فوری جهت فراهم کردن فرصت برای همین خانوادههای علاقهمند مورداشاره کیهان است. اینکه میگویند مگر نگفتید ورود زنان جو ورزشگاه را بهتر میکند اما دیدید که نکرد و گفتیم که نمیکند، ماهیگرفتن از آب گلآلودی است که فدراسیون فوتبال با مدلی که برای حضور زنان در پیش گرفته مسبب آن است. فراموش نکنیم آنهایی که مدعی بودند حضور زنان میتواند موجب بهبود وضعیت فرهنگی استادیومها شود، سینما و شهربازی و بازار و دهها مثال دیگری را نشان میدادند که روش کنونی جانمایی زنان هیچ شباهتی به آن مثالها ندارد! البته که ورزشگاهها بهخاطر چنددهه مردانه بودن شرایط متفاوتی دارند، اما راه اصلاح، در استمرار این وضعیت یا تغییر معیوب آن نیست.
کانال عصر ایران در تلگرام